Hei i natta….
Her kjem da eit lite innlegg om korleis nettene mine er av og til! Eg klaga ikkje, men her kjem sanningen som kanskje mange seie ”hysj, du bør ikkje snakka om da”! Eg er ikkje redd for å snakka om sjukdommen som gir meg masse utfordringar. Min kjære og eg skulle kosa oss med ny sesong av Wisting, men midt i 1 episode so begynte lillegut med plager og han havna inn til oss. Når vår kjære sønn griner og har ubehag får han ligga mellom oss.
Eg kjente smerter og urolege bein begynte og da var da berre å stå opp og la mann og barn sova mens eg sitter her og kjenner på smertene aleina. Kan henda eg prøve meg opp igjen om noken timar, men ikkje visst eg har liten soveplass 😛 Da ska mine 2 go’guter få sova hjerteleg ilag te morgonen 🙂
Men eg sovna kanskje i stolen min og 🙂
Noken hadde delt denna i ei gruppa eg er med i og eg likte dan so godt at eg la dan ut på mi sida på Facebook og no legger eg dan her. Ingen kan seie at me har samme symptom. Eg har mine og andre har sine. Håpar folk skjønnar da og godtar deg for dan du er. For da er ikkje alltid lurt å snakka rett fra levra. Da kan såra meir enn ein er klar over <3
Ynskjer dere ei god natt og ein strålande tysdag for dikka som lese detta i morgentimane 🙂 😉
